Irena Szczęsna z domu Zając urodziła się w Tarnowie w woj. krakowskim, 24 grudnia 1926 roku.

07 września 1939 roku - kiedy armia niemiecka wkracza do Tarnowa, po wybuchu II Wojny Światowej - Irena ma 12 lat. Szesnastoletnia Irena - aresztowana w Tarnowie pod zarzutem działalności w polskiej, niepodległościowej, podziemnej organizacji - 24 kwietnia 1943 roku zostaje osadzona w Oświęcimiu, najbardziej znanym na świecie miejscu zagłady /1,382.980 zabitych/, wsławionym tym, że tylko nielicznym więźniom, tego obozu, udało się przeżyć.

Irena Zając przebywała w obozie w Oświęcimiu do jego wyzwolenia przez Armię Czerwoną, 27 stycznia 1945 roku.

Rodzice Ireny, po przydzieleniu Dolnego Śląska do terenów Polski, przeprowadzają się z Tarnowa w woj. krakowskim do Lwówka Śląskiego w woj. dolnośląskim i tam także zamieszkuje Irena po wyjściu z obozu w Oświęcimiu.

Jerzy Szczęsny z przyszłą żoną Ireną z domu Zając. Lwówek Śląski - rok 1946.

Lwówek Śląski, 17 stycznia 1950 roku. Ślub Ireny z domu Zając z Jerzym Szczęsnym.

Tu na Dolnym Śląsku Irena Zając poznaje Jerzego Szczęsnego, który często odwiedza swoją rodzinę w odległym tylko o kilka kilometrów - od Lwówka Śląskiego - Dłużcu. Po blisko dwuletniej znajomości - 17 stycznia 1950 roku - Irena i Jerzy biorą ślub.

Elżbiecin, 1949 rok. Od lewej: Irena Szczęsna, Zofia Szczęsna, Czesław Szczęsny i Bohdan Obrycki

Rok 1950 - Kadzidło . Od lewej: Zbigniew Szczęsny, Irena Szczęsna, Natalia-Halina Grzybowińska, Jerzy Szczęsny, Jadwiga Wiesława Obrycka i jej mąż Bohdan Obrycki, Genowefa-Anna Szwetner, roczny Władysław-Roman Grzybowiński i jego ojciec Roman Grzybowiński.

Dziewięć miesięcy po ślubie -19 października 1950 roku - Szczęsnym rodzi się ich pierwsze dziecko - syn Bohdan. Rok później, 04 listopada 1951 roku Irena i Jerzy mają następne dziecko - córkę Elżbietę. Trzecie dziecko - syn Jerzy rodzi się w 1953 roku też we Lwówku Śląskim , jak dwoje poprzednich dzieci.

Lwówek Śląski - 20 kwietnia 1951 roku. Irena Szczęsna ze swoim, pierwszym dzieckiem - synem Bohdanem. Lwówek Śląski.

Dolny Śląsk - Dłużec , powiat lwówecki, lato 1952 roku. Zdjęcie zrobiono na tle domu Szanterów w Dłużcu, który otrzymali /w ramach umowy przesiedleńczej pomiędzy rządami Polski i ZSRR/ w zamian za pozostawioną posiadłość we wsi Skrobotuny , w gminie Prozoroki, w rejonie wileńskim. Od lewej stoją: Franciszka Czyba - siostra Antoniego Szantera, Stefania Sieńkowska trzymająca na rękach Władyslawa Szczęsnego. Obok stoi Maria Szanter trzymająca na rękach Leszka Szczęsnego. Z tyłu za nimi stoi Alfreda Szanter. Stojąca pośrodku /między Marią Szanter i Zofią Szczęsną/ to Teresa "Lalka" Sieńkowska. Najwyższy mężczyzna, stojący z prawej strony zdjęcia, to Antoni Szanter - mąż Marii Szanter - naprzeciw Antoniego, stoi ich córka - Jadwiga. Obok nich /bardziej do prawej/ stoi Irena Szczęsna, trzymająca kilkumiesięczną córkę Elzbietę Szczęsną a ostatnia /po prawej/, to siostra Ireny - Helena Korzeniowska. Jerzy Szczęsny - mąż Ireny jest ostatnim, po prawej stronie, siedzącym na ziemi. Obok Jerzego siedzi 13-letni Olgierd Szanter - syn Marii i Antoniego. Następny, siedzący na ziemi, to Eugeniusz Sieńkowski - trzymający Bohdana Szczęsnego.

W październiku 1953 roku zmarł ojciec Jerzego - Czesław Szczęsny i Jerzy postanawia przejąć ojcowiznę w Elżbiecinie, w pow. łomżyńskim, gdzie spędził‚ wcześniej całe swoje dzieciństwo.W 1954 roku Szczęśni przenoszą się z Lwówka Śląskiego do Elżbiecina i ich czwarte dziecko - syn Roman - rodzi się już w Łomży, w 1955 roku - tak jak i ostatnie dziecko - syn Maciej, urodzony tamże w 1961 roku.

Nie mieszkają tu jednak długo. Irena, wychowana w warunkach miasta, wcale nie widzi żadnego romantyzmu w zimnym, zniszczonym domu, świetle lamp naftowych wieczorami i braku jakichkolwiek wygód codziennego życia i chce wracać do rodzinnych stron. Kompromisem jaki znajdują jest wynajęte mieszkanie w Łomży, które przede wszystkim ma wszystkie przewagi jakie daje elektryczność a także niewielką odległość do miejsca pracy Ireny. Od tej pory Jerzy musi dzielić swój czas pomiędzy dwoma domami - domu po ojcu / gdzie Jerzy odpowiedzialny jest za prowadzenie 3 hektarowego gospodarstwa rolnego/ i tego w Łomży , gdzie są jego dzieci i żona.

Zaletą tego rozwiązania jest również i to, że dzieci Szczęsnych, od tej pory każdego roku mogą spędzać letnie miesiące w Elżbiecinie - wśrod bogatej leśnej i ogrodowej przyrody - i wrócić do Łomży kiedy trzeba iść z powrotem do szkoły.

Irena od 1955 roku pracuje w biurze łomżyńskiej Centrali Mięsnej - jest tu księgową aż do 1963 roku.

W 1963 roku Irena decyduje się wrócić - po śmierci ojca - do Lwówka Śląskiego, żeby być ze swoją matką. Dwóch starszych synów - Bohdan i Jerzy - zostaje razem z ojcem w Elżbiecinie a Elżbieta, Roman i Maciej wyjeżdżają z matką.

Po wyjeździe Ireny, Jerzy każdego roku jedzie do Lwówka Śląskiego - przed Świętami Bożego Narodzenia, żeby spędzić kilka miesięcy z pozostałymi dziećmi i żoną i wraca z powrotem na wiosnę do Elżbiecina, by wykonać wszystkie wiosenne prace w polu .

Elżbiecin, 1970 rok. Od lewej: Bohdan Szczęsny, Władysław Szczęsny, Irena Szczęsna, Jerzy Szczęsny i Lech Szczęsny.

Po skończeniu szkoły podstawowej, młodszy syn Jerzy wyjeżdża też do Lwówka Śląskiego - w 1966 roku, żeby pójść tam do szkoły średniej. Starszy syn Bohdan pozostaje w Elżbiecinie, żeby dalej kontynuować naukę w Liceum Pedagogicznym w Łomży i jest tu aż do jesieni 1971 roku, w którym rozpoczyna studia na Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu.

Lwówek Śląski, 15 sierpnia 1971 roku. Od lewej: Roman Szczęsny, Irena Szczęsna, Maciej Szczęsny, Elżbieta Szczęsna /później Grochal/ i Jerzy Szczęsny.

Jesienią 1971 roku Bohdan Szczęsny opuszcza ojca i Elżbiecin żeby rozpocząć studia na Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu.

Zdjęcie Bohdana Szczęsnego, z dnia przysięgi wojskowej w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu, w 1972 roku. Od lewej stoją: Zdzisław Korzeniowski /mąż siostry matki Bohdana - Ireny Szczęsnej/, Jerzy Szczęsny - brat Bohdana, matka Bohdana - Irena Szczęsna, Bohdan Szczęsny, Roman Szczęsny - brat Bohdana i Helena Korzeniowska /siostra Ireny Szczęsnej - matki Bohdana/.

Odległość jaka teraz dzieli Irenę i Jerzego nie sprzyja ich małżeństwu. Chociaż nigdy nie rozwiedli się, od 1975 roku Irena i Jerzy są w separacji . Jerzy związuje się przejściowo z inną kobietą i ma z nią syna Stanisława. Po czterech latach, blisko 30 lat młodsza kobieta, odchodzi od niego i Jerzy znowu jest sam.

W 1999 roku mąż Ireny - Jerzy, umiera na swoich włościach w ukochanym Elżbiecinie, ale wcześniej znowu spotyka się ze swoją żoną Ireną i po bardzo długiej rozmowie wybaczają jedno drugiemu wszystkie swoje przewinienia - względem siebie. Kiedy Irena umiera też - dwa lata później - decyzją dzieci zostaje pochowana razem z mężem Jerzym, na nowym, łomżyńskim cmentarzu w pobliżu Osiedla Południe.

Grób Jerzego i Ireny Szczęsnych - sektor D4, rząd 6, nagrobek nr 13.